Μετά τις υπηρεσιακές κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, η νέα κυβέρνηση θα αποτελείται από 24 μέλη και σχηματίστηκε μετά από παζάρια τριών εβδομάδων ανάμεσα στις διάφορες πολιτικές δυνάμεις. Οι κυβερνητικές θέσεις μοιράστηκαν ανάλογα με τις θρησκευτικές σέχτες της χώρας, σύμφωνα με το σύστημα και την πρακτική που διαιωνίζει τη διαίρεση του λιβανέζικου λαού με βάση τη θρησκεία.
Αυτό που ξεχωρίζει ωστόσο είναι η απροκάλυπτη δημόσια παρέμβαση των ΗΠΑ μόλις μία μέρα πριν τις επίσημες ανακοινώσεις, με την αμερικανική κυβέρνηση να απαιτεί να μη συμμετέχουν στην νέα κυβέρνηση υπουργοί της Χεζμπολάχ.
Η αναπληρώτρια απεσταλμένη των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή Morgan Ortagus τόνισε χθες σε ομιλία της στη Βηρυτό, μετά από συνάντηση με τον Λιβανέζο πρόεδρο Ζ. Αούν, ότι έχουν «καθοριστεί σαφείς κόκκινες γραμμές από τις Ηνωμένες Πολιτείες» ότι η Χεζμπολάχ δεν θα είναι «μέρος της κυβέρνησης».
Οι παρεμβάσεις των ΗΠΑ προκάλεσε πολυήμερη εμπλοκή σχετικά με τον διορισμό μουσουλμάνων σιιτών υπουργών, οι οποίοι συνήθως διορίζονταν από την Χεζμπολάχ και το σύμμαχό της κίνημα Αμάλ.
Τελικά, σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, το Αμάλ, επικεφαλής του οποίου είναι ο πρόεδρος του κοινοβουλίου, Ν. Μπέρι, διάλεξε 4 υπουργούς της νέας κυβέρνησης, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Οικονομικών, και έδωσε την έγκρισή του για έναν πέμπτο.
Σύμφωνα με το αμερικανικό πρακτορείο, αυτή η εξέλιξη εμποδίζει τη Χεζμπολάχ και τους συμμάχους της να ελέγχουν το ένα τρίτο της κυβέρνησης και να μπορούν να μπλοκάρουν αποφάσεις για τις οποίες απαιτείται πλειοψηφία δύο τρίτων.
Ενισχυμένη παρουσία στη νέα κυβέρνηση εξασφαλίζει το χριστιανικό κόμμα των «Λιβανέζικων Δυνάμεων», σφοδρός αντίπαλος της Χεζμπολάχ. Μετά από χρόνια που βρισκόταν εκτός του υπουργικού συμβουλίου, θα έχει 4 υπουργούς στην νέα κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του υπουργού Εξωτερικών και του υπουργού Ενέργειας.
Εντονες πολιτικές εξελίξεις μετά την πολεμική επίθεση του Ισραήλ
Η συγκρότηση νέας κυβέρνησης στον Λίβανο αποτελεί συνέχεια στις έντονες πολιτικές εξελίξεις στη χώρα μετά την δολοφονική πολεμική επίθεση του Ισραήλ και την συμφωνία εκεχειρίας που επιβλήθηκε «με το πιστόλι στον κρόταφο» του λιβανέζικου λαού, διασφαλίζοντας ρόλο «εγγυητή» στις ΗΠΑ και τη Γαλλία, καθώς και το «δικαίωμα» του Ισραήλ να εξαπολύει νέες επιθέσεις όταν κρίνει ότι απειλείται η «ασφάλειά» του.
Σε αυτό το πλαίσιο στις 9 Γενάρη εκλέχθηκε πρόεδρος του Λιβάνου ο Ζοζέφ Αούν, μέχρι τότε αρχηγός του λιβανέζικου στρατού, με την υποστήριξη των ΗΠΑ, της Γαλλίας και άλλων δυνάμεων. Λίγες μέρες αργότερα ο Αούν όρισε ως νέο πρωθυπουργό της χώρας τον Ναουάφ Σαλάμ, που μέχρι τότε ήταν επικεφαλής του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ).
Η αμερικανική πρεσβεία στο Λίβανο έσπευσε να χαιρετίσει την ανακοίνωση του του νέου υπουργικού συμβουλίου, λέγοντας ότι ελπίζει ότι θα ξαναχτίσει τα κρατικά θεσμικά όργανα του Λιβάνου και θα εφαρμόσει τις απαιτούμενες «μεταρρυθμίσεις».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο πρωθυπουργός Ν. Σαλάμ έσπευσε να δηλώσει σήμερα ότι η νέα κυβέρνηση θα προχωρήσει στην εφαρμογή οικονομικών «μεταρρυθμίσεων», φέρνοντας τη χώρα πιο κοντά στην πρόσβαση σε χρηματοδοτήσεις ανοικοδόμησης και επενδύσεις.
Ο Σαλάμ δήλωσε επίσης ότι η νέα κυβέρνηση θα ιεραρχήσει την ανοικοδόμηση των περιοχών που έχουν πληγεί από τον πόλεμο, την εφαρμογή του ψηφίσματος 1701 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ – το οποίο καλεί μεταξύ άλλων σε αφοπλισμό των ένοπλων οργανώσεων στον Λίβανο – καθώς και την εφαρμογή της συμφωνίας εκεχειρίας με το Ισραήλ, διασφαλίζοντας ότι οι ισραηλινές δυνάμεις «θα αποχωρήσουν από το λιβανέζικο έδαφος μέχρι την τελευταία σπιθαμή».
Πηγές: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters, ΑΡ, Al Jazeera